Συναδέλφισσες-συνάδελφοι,
Το νομοσχέδιο της ΝΔ για τις «δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις και άλλες διατάξεις» δεν αποτελεί απλά ένα ακόμα νομοσχέδιο κρατικής καταστολής. Ούτε έρχεται να καλύψει «νομικό κενό», όπως επικαλείται η κυβέρνηση, αφού, άλλωστε, υπάρχει ήδη προηγούμενη σχετική νομοθεσία (π.χ. ο λεγόμενος νόμος Δένδια - παρ. 2 του ΠΔ 120/2013). Αντίθετα, αποτελεί σημαντικό νέο κρίκο στην κατεύθυνση της αναβάθμισης της ποινικοποίησης και καταστολής των εργατικών - λαϊκών αγώνων, που είναι επίσημη πολιτική της ΕΕ. Αυτήν την πολιτική ακολουθούν κατά γράμμα όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις, με την προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τη σημερινή της ΝΔ να επιταχύνουν μια σειρά από επεξεργασίες και σε νομοθετικό επίπεδο.
Γι' αυτό και δεν αποτελούν «ελληνική πρωτοτυπία» του συγκεκριμένου νομοσχεδίου η ρητή αναφορά στην ποινικοποίηση της ριζοσπαστικής ιδεολογίας και η σύσταση της «Διεύθυνσης Πρόληψης της Βίας». Στη «Στρατηγική της ΕΕ για την Αντιμετώπιση της Τρομοκρατίας», ήδη από το 2005, η ριζοσπαστικοποίηση αναδεικνύεται ως βασική αιτία της τρομοκρατίας! Είναι υπόλογοι η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και όλα τα κόμματα που υπερασπίζονται την ΕΕ, όσοι υποστηρίζουν ότι μπορεί να αλλάξει, να επανέλθει δήθεν στις ιδρυτικές αξίες της «δημοκρατίας» και «ελευθερίας».
Η προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε στην ένταξη στην εθνική νομοθεσία αντιδραστικών Οδηγιών της ΕΕ (για προσωπικά δεδομένα, μητρώο επιβατών αεροπλάνων κ.λπ.), αλλά και στη συμμετοχή στους αντιδραστικούς ευρωπαϊκούς μηχανισμούς και στη Δικαιοσύνη (Ευρωεισαγγελία κ.λπ.). Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε στο χτύπημα του απεργιακού δικαιώματος, στη θέσπιση «ιδιωνύμου» για πλειστηριασμούς, στη διαμόρφωση και ψήφιση του νέου Ποινικού Κώδικα (με ενίσχυση του τρομονόμου, εισαγωγή νέων αντιδραστικών θεσμών, αύξηση ποινών και ενίσχυση διατάξεων ενάντια στις εργατικές - λαϊκές κινητοποιήσεις) κ.ο.κ. Είναι χαρακτηριστικό δε ότι οι ποινικές ευθύνες που προβλέπονται στο νομοσχέδιο της ΝΔ για όποιον «δεν συμμορφώνεται προς τας υποδείξεις», στηρίζονται και στο άρθρο 189 του νέου ΠΚ, του οποίου το πλαίσιο εφαρμογής διεύρυνε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Το «νέο» λοιπόν που προσπαθεί να κάνει η ΝΔ είναι να απαγορεύσει τις διαδηλώσεις, αυτό που προσπάθησαν αλλά δεν μπόρεσαν να κάνουν οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις και οι συνοδοιπόροι τους. Αντίστοιχα για την κυβέρνηση συνιστούν «ένα σύγχρονο νομικό πλαίσιο», όπως περιγράφεται στην αιτιολογική έκθεση «για την άσκηση του δικαιώματος του συνέρχεσθαι και ειδικότερα τη διενέργεια δημοσίων συναθροίσεων». Ομολογείται δηλαδή ότι ουσιαστικά και ο νομικός εκσυγχρονισμός υπηρετεί αφενός την αναβάθμιση της ποινικοποίησης, της καταστολής, φίμωσης του εργατικού - λαϊκού κινήματος και κάθε ριζοσπαστικής σκέψης. Πόσο μάλλον που η αναφορά γενικά στο δικαίωμα του συνέρχεσθαι και όχι μόνο στη διενέργεια δημόσιων συναθροίσεων μπορεί να σημαίνει την εισαγωγή κι άλλων περιορισμών στο μέλλον, όχι μόνο στις υπαίθριες αλλά και στις κλειστές συναθροίσεις.
Αφετέρου δε, υπηρετεί την αναβάθμιση της προσπάθειας ιδεολογικής χειραγώγησης, ενίσχυσης της λογικής της «κοινωνικής ειρήνης», του δήθεν ταξικά ουδέτερου κράτους που λειτουργεί προς όφελος όλων. Γι' αυτό και η ηγεσία της αστυνομίας που απαγορεύει - περιορίζει - διαλύει τις συγκεντρώσεις βαφτίζεται αστυνομικός ή λιμενικός «διαμεσολαβητής», που «συνεννοείται» με τον «οργανωτή» για να επιτραπεί η συγκέντρωση.
Τέλος, η ρητή αναφορά στην κατάργηση χουντικών νομοθετημάτων, διατηρώντας παράλληλα τον βασικό πυρήνα του περιεχομένου τους, αποτυπώνει με ιδιαίτερα εκκωφαντικό τρόπο τα ευέλικτα όρια του παρόντος Συντάγματος, προκειμένου να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των λίγων και όχι της πλειοψηφίας των λαϊκών στρωμάτων. Γιατί σε αυτό το Σύνταγμα χωράνε τόσο η κατοχύρωση του αστικού κοινοβουλευτισμού και της δημοκρατίας όσο και η διατήρηση σε ισχύ, εδώ και 45 χρόνια, νομοθετημάτων που θέτουν ευρύτατους περιορισμούς στις εργατικές - λαϊκές κινητοποιήσεις, θεσπίστηκαν την περίοδο της δικτατορίας αλλά δεν θεωρούνται αντισυνταγματικά.
Επομένως, αυτό που φοβούνται, αυτό πρέπει και να δυναμώσει: Η οργανωμένη πάλη της εργατικής τάξης και των συμμάχων της που θα βάλει στο επίκεντρο την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών, θα υπερασπιστεί τα δικαιώματα του λαού και της νεολαίας, θα «κουρελιάσει» αντιδραστικούς νόμους και διατάγματα.
Οι βασικές διατάξεις του νομοσχεδίου:
Εισάγει προκλητικούς αντιδραστικούς περιορισμούς, ξεπερνώντας ακόμα και αυτούς που θέτει το ίδιο το Σύνταγμα! Το νομοσχέδιο ορίζει σημεία που εξαρχής απαγορεύονται συγκεντρώσεις (όπως δημόσιες υπηρεσίες, υπουργεία κ.λπ.), ενώ μπορεί να απαγορευτούν και σε άλλες περιπτώσεις, όπως όταν πραγματοποιούνται χωρίς γνωστοποίηση στις αρχές ή αν δεν συμμορφώνονται οι διαδηλωτές στους περιορισμούς.
Προχωράει όχι μόνο στην απαγόρευση και τον περιορισμό των διαδηλώσεων, αλλά και γενικά των συγκεντρώσεων. Απαγορεύει εκ των προτέρων συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις σε υπουργεία και άλλες δημόσιες υπηρεσίες, ενώ αναγνωρίζει τη δυνατότητα πραγματοποίησης αυθόρμητων δημόσιων συναθροίσεων μόνο για γεγονότα «κοινωνικής σημασίας», προϋπόθεση που μπορεί να ερμηνευτεί κατά το δοκούν κι αυθαίρετα.
Αναθέτει στην αστυνομία υπερεξουσίες και την αρμοδιότητα να απαγορεύσει εξαρχής ή να διαλύσει μια συγκέντρωση - διαδήλωση. Ταυτόχρονα, της λύνει τα χέρια, καθώς αναφέρει ενδεικτικά κάποιους από τους περιορισμούς που μπορεί να θέσει. Διευρύνει επίσης τον κατασταλτικό ρόλο του Λιμενικού Σώματος, καθώς νομιμοποιείται η χρησιμοποίησή του ενάντια στις εργατικές - λαϊκές κινητοποιήσεις.
Εισάγει απαγορεύσεις με βάση το «σκοπό» της συγκέντρωσης, σε συνδυασμό με τη συνεκτίμηση του αριθμού των συμμετεχόντων. Οι απαράδεκτες προϋποθέσεις και οι περιορισμοί για να δοθεί η άδεια για μια συγκέντρωση - διαδήλωση ξεπερνούν ακόμα και τους περιορισμούς που θέτει το ίδιο το Σύνταγμα. Η έμφαση που δίνει το νομοσχέδιο στον αριθμό των συμμετεχόντων στόχο έχει να τεθούν περιορισμοί, με μια γενική διατύπωση που αποδεικνύει ότι στο στόχαστρο βρίσκονται οι μαζικοί εργατικοί - λαϊκοί αγώνες.
Θέτει προληπτικούς περιορισμούς κατά παράβαση ακόμα και στοιχειωδών αρχών του ποινικού κώδικα, αφού αναφέρεται ότι η αστυνομική αρχή μπορεί να λαμβάνει μέτρα και στην περίπτωση αξιόποινων πράξεων «που η τέλεσή τους πιθανολογείται σοβαρά».
Δίνει τη δυνατότητα να μπορεί να αποφασιστεί η απαγόρευση μέχρι και την τελευταία στιγμή, αφού δεν ορίζεται σαφής χρόνος γνωστοποίησης από τον οργανωτή, ούτε σαφής χρόνος ενημέρωσης από τις αστυνομικές αρχές για το αν απαγορεύεται ή όχι μια συγκέντρωση - διαδήλωση. Απ' την άλλη μεριά, κατά την υποχρεωτική γνωστοποίηση στις αρχές, απαιτούνται τα στοιχεία ταυτότητας του οργανωτή και σαφής πρόβλεψη για την έναρξη - λήξη - διαδρομή της συγκέντρωσης.
Ανοίγει το δρόμο για προβοκατόρικες ενέργειες, στοιχείων που μπορεί να προκαλέσουν επεισόδια σε μια συγκέντρωση, με σκοπό είτε τη διάλυσή της είτε και την οικονομική εξόντωση των φορέων, σωματείων κ.λπ. που τη διοργανώνουν και που φέρουν - με βάση το νομοσχέδιο - αντικειμενική ευθύνη για ενέργειες τέτοιων προβοκατόρων, τη στιγμή που είναι «κοινό μυστικό» ότι αυτοί καθοδηγούνται άμεσα από κρατικούς και «παρακρατικούς» μηχανισμούς. Η προβλεπόμενη απόδοση επιπλέον ποινικών και αστικών ευθυνών στον οργανωτή της συγκέντρωσης και σε όσους «δεν συμμορφωθούν», προαναγγέλλει εμμέσως την ένταση της προσπάθειας προβοκατόρικων ομάδων να δημιουργήσουν τα «σπασμένα» που θα χρεωθεί το κίνημα.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ !
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ , ΠΕΜΠΤΗ 9 ΙΟΥΛΙΟΥ 20:00 στο Άγ. Βενιζέλου !
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΩΝ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΜΕ ΧΑΜΗΛΑ ΚΑΙ ΜΕΣΑΙΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΑ
Το νομοσχέδιο της ΝΔ για τις «δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις και άλλες διατάξεις» δεν αποτελεί απλά ένα ακόμα νομοσχέδιο κρατικής καταστολής. Ούτε έρχεται να καλύψει «νομικό κενό», όπως επικαλείται η κυβέρνηση, αφού, άλλωστε, υπάρχει ήδη προηγούμενη σχετική νομοθεσία (π.χ. ο λεγόμενος νόμος Δένδια - παρ. 2 του ΠΔ 120/2013). Αντίθετα, αποτελεί σημαντικό νέο κρίκο στην κατεύθυνση της αναβάθμισης της ποινικοποίησης και καταστολής των εργατικών - λαϊκών αγώνων, που είναι επίσημη πολιτική της ΕΕ. Αυτήν την πολιτική ακολουθούν κατά γράμμα όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις, με την προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τη σημερινή της ΝΔ να επιταχύνουν μια σειρά από επεξεργασίες και σε νομοθετικό επίπεδο.
Γι' αυτό και δεν αποτελούν «ελληνική πρωτοτυπία» του συγκεκριμένου νομοσχεδίου η ρητή αναφορά στην ποινικοποίηση της ριζοσπαστικής ιδεολογίας και η σύσταση της «Διεύθυνσης Πρόληψης της Βίας». Στη «Στρατηγική της ΕΕ για την Αντιμετώπιση της Τρομοκρατίας», ήδη από το 2005, η ριζοσπαστικοποίηση αναδεικνύεται ως βασική αιτία της τρομοκρατίας! Είναι υπόλογοι η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και όλα τα κόμματα που υπερασπίζονται την ΕΕ, όσοι υποστηρίζουν ότι μπορεί να αλλάξει, να επανέλθει δήθεν στις ιδρυτικές αξίες της «δημοκρατίας» και «ελευθερίας».
Η προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε στην ένταξη στην εθνική νομοθεσία αντιδραστικών Οδηγιών της ΕΕ (για προσωπικά δεδομένα, μητρώο επιβατών αεροπλάνων κ.λπ.), αλλά και στη συμμετοχή στους αντιδραστικούς ευρωπαϊκούς μηχανισμούς και στη Δικαιοσύνη (Ευρωεισαγγελία κ.λπ.). Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε στο χτύπημα του απεργιακού δικαιώματος, στη θέσπιση «ιδιωνύμου» για πλειστηριασμούς, στη διαμόρφωση και ψήφιση του νέου Ποινικού Κώδικα (με ενίσχυση του τρομονόμου, εισαγωγή νέων αντιδραστικών θεσμών, αύξηση ποινών και ενίσχυση διατάξεων ενάντια στις εργατικές - λαϊκές κινητοποιήσεις) κ.ο.κ. Είναι χαρακτηριστικό δε ότι οι ποινικές ευθύνες που προβλέπονται στο νομοσχέδιο της ΝΔ για όποιον «δεν συμμορφώνεται προς τας υποδείξεις», στηρίζονται και στο άρθρο 189 του νέου ΠΚ, του οποίου το πλαίσιο εφαρμογής διεύρυνε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Το «νέο» λοιπόν που προσπαθεί να κάνει η ΝΔ είναι να απαγορεύσει τις διαδηλώσεις, αυτό που προσπάθησαν αλλά δεν μπόρεσαν να κάνουν οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις και οι συνοδοιπόροι τους. Αντίστοιχα για την κυβέρνηση συνιστούν «ένα σύγχρονο νομικό πλαίσιο», όπως περιγράφεται στην αιτιολογική έκθεση «για την άσκηση του δικαιώματος του συνέρχεσθαι και ειδικότερα τη διενέργεια δημοσίων συναθροίσεων». Ομολογείται δηλαδή ότι ουσιαστικά και ο νομικός εκσυγχρονισμός υπηρετεί αφενός την αναβάθμιση της ποινικοποίησης, της καταστολής, φίμωσης του εργατικού - λαϊκού κινήματος και κάθε ριζοσπαστικής σκέψης. Πόσο μάλλον που η αναφορά γενικά στο δικαίωμα του συνέρχεσθαι και όχι μόνο στη διενέργεια δημόσιων συναθροίσεων μπορεί να σημαίνει την εισαγωγή κι άλλων περιορισμών στο μέλλον, όχι μόνο στις υπαίθριες αλλά και στις κλειστές συναθροίσεις.
Αφετέρου δε, υπηρετεί την αναβάθμιση της προσπάθειας ιδεολογικής χειραγώγησης, ενίσχυσης της λογικής της «κοινωνικής ειρήνης», του δήθεν ταξικά ουδέτερου κράτους που λειτουργεί προς όφελος όλων. Γι' αυτό και η ηγεσία της αστυνομίας που απαγορεύει - περιορίζει - διαλύει τις συγκεντρώσεις βαφτίζεται αστυνομικός ή λιμενικός «διαμεσολαβητής», που «συνεννοείται» με τον «οργανωτή» για να επιτραπεί η συγκέντρωση.
Τέλος, η ρητή αναφορά στην κατάργηση χουντικών νομοθετημάτων, διατηρώντας παράλληλα τον βασικό πυρήνα του περιεχομένου τους, αποτυπώνει με ιδιαίτερα εκκωφαντικό τρόπο τα ευέλικτα όρια του παρόντος Συντάγματος, προκειμένου να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των λίγων και όχι της πλειοψηφίας των λαϊκών στρωμάτων. Γιατί σε αυτό το Σύνταγμα χωράνε τόσο η κατοχύρωση του αστικού κοινοβουλευτισμού και της δημοκρατίας όσο και η διατήρηση σε ισχύ, εδώ και 45 χρόνια, νομοθετημάτων που θέτουν ευρύτατους περιορισμούς στις εργατικές - λαϊκές κινητοποιήσεις, θεσπίστηκαν την περίοδο της δικτατορίας αλλά δεν θεωρούνται αντισυνταγματικά.
Επομένως, αυτό που φοβούνται, αυτό πρέπει και να δυναμώσει: Η οργανωμένη πάλη της εργατικής τάξης και των συμμάχων της που θα βάλει στο επίκεντρο την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών, θα υπερασπιστεί τα δικαιώματα του λαού και της νεολαίας, θα «κουρελιάσει» αντιδραστικούς νόμους και διατάγματα.
Οι βασικές διατάξεις του νομοσχεδίου:
Εισάγει προκλητικούς αντιδραστικούς περιορισμούς, ξεπερνώντας ακόμα και αυτούς που θέτει το ίδιο το Σύνταγμα! Το νομοσχέδιο ορίζει σημεία που εξαρχής απαγορεύονται συγκεντρώσεις (όπως δημόσιες υπηρεσίες, υπουργεία κ.λπ.), ενώ μπορεί να απαγορευτούν και σε άλλες περιπτώσεις, όπως όταν πραγματοποιούνται χωρίς γνωστοποίηση στις αρχές ή αν δεν συμμορφώνονται οι διαδηλωτές στους περιορισμούς.
Προχωράει όχι μόνο στην απαγόρευση και τον περιορισμό των διαδηλώσεων, αλλά και γενικά των συγκεντρώσεων. Απαγορεύει εκ των προτέρων συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις σε υπουργεία και άλλες δημόσιες υπηρεσίες, ενώ αναγνωρίζει τη δυνατότητα πραγματοποίησης αυθόρμητων δημόσιων συναθροίσεων μόνο για γεγονότα «κοινωνικής σημασίας», προϋπόθεση που μπορεί να ερμηνευτεί κατά το δοκούν κι αυθαίρετα.
Αναθέτει στην αστυνομία υπερεξουσίες και την αρμοδιότητα να απαγορεύσει εξαρχής ή να διαλύσει μια συγκέντρωση - διαδήλωση. Ταυτόχρονα, της λύνει τα χέρια, καθώς αναφέρει ενδεικτικά κάποιους από τους περιορισμούς που μπορεί να θέσει. Διευρύνει επίσης τον κατασταλτικό ρόλο του Λιμενικού Σώματος, καθώς νομιμοποιείται η χρησιμοποίησή του ενάντια στις εργατικές - λαϊκές κινητοποιήσεις.
Εισάγει απαγορεύσεις με βάση το «σκοπό» της συγκέντρωσης, σε συνδυασμό με τη συνεκτίμηση του αριθμού των συμμετεχόντων. Οι απαράδεκτες προϋποθέσεις και οι περιορισμοί για να δοθεί η άδεια για μια συγκέντρωση - διαδήλωση ξεπερνούν ακόμα και τους περιορισμούς που θέτει το ίδιο το Σύνταγμα. Η έμφαση που δίνει το νομοσχέδιο στον αριθμό των συμμετεχόντων στόχο έχει να τεθούν περιορισμοί, με μια γενική διατύπωση που αποδεικνύει ότι στο στόχαστρο βρίσκονται οι μαζικοί εργατικοί - λαϊκοί αγώνες.
Θέτει προληπτικούς περιορισμούς κατά παράβαση ακόμα και στοιχειωδών αρχών του ποινικού κώδικα, αφού αναφέρεται ότι η αστυνομική αρχή μπορεί να λαμβάνει μέτρα και στην περίπτωση αξιόποινων πράξεων «που η τέλεσή τους πιθανολογείται σοβαρά».
Δίνει τη δυνατότητα να μπορεί να αποφασιστεί η απαγόρευση μέχρι και την τελευταία στιγμή, αφού δεν ορίζεται σαφής χρόνος γνωστοποίησης από τον οργανωτή, ούτε σαφής χρόνος ενημέρωσης από τις αστυνομικές αρχές για το αν απαγορεύεται ή όχι μια συγκέντρωση - διαδήλωση. Απ' την άλλη μεριά, κατά την υποχρεωτική γνωστοποίηση στις αρχές, απαιτούνται τα στοιχεία ταυτότητας του οργανωτή και σαφής πρόβλεψη για την έναρξη - λήξη - διαδρομή της συγκέντρωσης.
Ανοίγει το δρόμο για προβοκατόρικες ενέργειες, στοιχείων που μπορεί να προκαλέσουν επεισόδια σε μια συγκέντρωση, με σκοπό είτε τη διάλυσή της είτε και την οικονομική εξόντωση των φορέων, σωματείων κ.λπ. που τη διοργανώνουν και που φέρουν - με βάση το νομοσχέδιο - αντικειμενική ευθύνη για ενέργειες τέτοιων προβοκατόρων, τη στιγμή που είναι «κοινό μυστικό» ότι αυτοί καθοδηγούνται άμεσα από κρατικούς και «παρακρατικούς» μηχανισμούς. Η προβλεπόμενη απόδοση επιπλέον ποινικών και αστικών ευθυνών στον οργανωτή της συγκέντρωσης και σε όσους «δεν συμμορφωθούν», προαναγγέλλει εμμέσως την ένταση της προσπάθειας προβοκατόρικων ομάδων να δημιουργήσουν τα «σπασμένα» που θα χρεωθεί το κίνημα.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ !
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ , ΠΕΜΠΤΗ 9 ΙΟΥΛΙΟΥ 20:00 στο Άγ. Βενιζέλου !
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΩΝ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΜΕ ΧΑΜΗΛΑ ΚΑΙ ΜΕΣΑΙΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου